Iki arada kalmis bir cografyanin iki arada kalmis, kendini bulamamis, nerede arayacagini da bilemeyen cünkü yanlis yerlerde arayan ve sagir ve dilsiz bir toplum imgesi cizilir cagdas oyunlarimizda. Öyle bir toplumdur ki bu, kisileri kendine baska bir yüz edinmeye kalkisir, yabanci seslere öykünür, hep bir sey olmayi umar ve hep yenilir. Onlarin ardindan yazarin sesi fisildar duyan kulaklara ve bize dünden bugüne cikarilmasi gereken ve hic degismeyen ve giderek önemini daha cok duyumsatan dersi animsatir Bedeli ne olursa olsun kendi olmayi ögrenmelidir insan ve ülke; kendini kendi icinde, kendinden yola cikarak olusturmalidir.
