Düsünme ancak Erosla artirilabilir. Düsünebilmek icin bir dost, bir asik olmus olmak gerekir. Eros olmadan düsünce bütün canliligini, bütün huzursuzlugunu kaybederek tekrara düser, gerici bir hal alir. Eros Baskaya duyulan arzuyla düsünceyi cesaretlendirir.

Narsisizm, sanilanin aksine, kendini sevmek degildir. Kendini seven özne, Baskayla arasina kendi lehine isleyen negatif bir sinirlama getirir. Oysa narsisist özne sinirlarini net bir sekilde belirleyemez; kendisiyle Baska arasindaki siniri bulaniklastirir. Dünya narsisiste sadece kendi anistirmalarinin gölgesinde görünür. Baskayi baskaligi icinde tanima ve bu baskaligi teslim etme becerisi yoktur. Sadece kendini bir sekilde yeniden taniyabildigi yerlerde anlam bulabilecektir.

Ayninin Cehenneminden ancak arzuladigim ve beni büyüleyen bir Baska sayesinde, dostla, sevgiliyle, askla cikabilirim.