SESIM OLURMUSUN
Gözleri birbirleri ile kesistigi o sicak yaz günü gibi isinmisti kalpleri. Hic sogumadan o günden beri hep birbirleri icin atti kalp atislari. Uzaktan izlediler birbirlerini, bazen biri ansizin not buldu; siir, sarki sözü yahut duygularin anlatildigi karalanmis yazilar birikti ellerinde...
Gözleri hep uzaktan bulustu; biri engeli yüzünden imkansiz oldugunu
düsündü, digeri utangac oldugu icin süredurdu birbirlerinden uzak kalmalari...
Peki, onlari dinlemeyen kalplerinin ciktigi yol ne olacakti
Ikisi de unutuyorlardi aslinda bakislari ile her seyi. Dizeler dizilmisti satir satir belleklerinde. Gördükleri ilk gün demislerdi de birbirlerine Biri Sesim Olur Musun, digeri Kalemim, lakin farkinda degillerdi