Bu romandaki Istanbul, efsaneler, insanlar, baliklar, kayiklar, iskeleler, saraylar, dehlizler, kesik baslar, mezarlar, hastaneler, morglar, denizkizlari, cinayetler, katiller, cellatlar, deliler, yani her sey uydurmadir. Efsanelerin yalani abartilmis, insanlarin hayatina olmadik benekler atilmis, sehir bastan yaratilmistir. Yok eger, Bunlarin hepsi gercek, Halicte kirmizi bir kayik durur ve icinde Zaman Dayi yasar, eski mezarlarda kesik cellat kafalari yatar, kücük kizlar mezar taslarina dünyanin en güzel siirlerini yazar, genc bir adam paramparca bir baba arar, her seyi gören bir kambur hep susar ve Istanbulun altinda sir dolu dehlizler var, diyen biri cikar da beni yalanlarsa, ne mutlu bana. Kirmizi Zaman renkler ve isimlerle, sözcük ve sözlüklerle, söylence ve gerceklerle, efsane ve inanislarla örülü, kadim zamanlarla günümüzden hikayeleri Istanbulda kesistiren bir roman. Yahut gercegin karanlik gölgesinin vurdugu bir masal Sergiledigi sinirsiz düs gücüne karsin kati gerceklere de yer vermesiyle yayimlanali beri güncelligini ve özgünlügünü koruyor.
